Christendom

(Hedges, P, 2010. Controversies in Interreligious Dialogue and the Theology of Religions. SCM Press, p. 127)

Introductie

De wederkomst van een spirituele leider of verlosser is een centraal thema in zowel het christendom als de islam. Voor veel christenen is de verwachting van de letterlijke terugkeer van Jezus (as) een essentieel onderdeel van hun geloof en diep verankerd in hun religieuze overtuiging. Ook moslims verwachten de wederkomst van Jezus (as), een rechtvaardige leider uit de moslimgemeenschap. (De letters “as” staan voor “alaihissalaam”, wat betekent “vrede zij met hem”).

Echter, zowel christenen als moslims zijn de oorspronkelijke leer van Jezus (as) en Mohammed (sa) over de komst van de Messias in de loop der tijd verkeerd gaan interpreteren. De Messias is reeds verschenen, maar christenen en moslims hebben hem niet herkend doordat zij bleven vasthouden aan onjuiste interpretaties van hun heilige bronnen. De Messias is Mirza Ghulam Ahmad (as) (1835-1908) uit India. In dit betoog zullen we de waarachtigheid van zijn claim onderbouwen aan de hand van de Bijbel. We zullen krachtige argumenten aanvoeren die zijn aanspraak ondersteunen en een diepgaand inzicht bieden in deze alternatieve interpretatie.

Wie was Mirza Ghulam Ahmad (as)?

Mirza Ghulam Ahmad (as) was de stichter van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap. Hij werd geboren in Qadian, India, tijdens een periode van grote religieuze en politieke onrust. Zijn leven wijdde hij aan het grondig bestuderen van de islam en andere religies, met als doel de ware boodschap van de islam te herstellen.

In 1891 ontving Mirza Ghulam Ahmad (as) goddelijke openbaringen waarin aan hem werd geopenbaard dat hij de Beloofde Messias en Mahdi was, zoals voorspeld in zowel islamitische als christelijke profetieën. Deze claim werd bevestigd door het in vervulling gaan van deze voorspellingen. Gedurende zijn leven toonde hij keer op keer de waarachtigheid van zijn profetische status, vergelijkbaar met de eerdere profeten. Zijn aanwezigheid straalde vrede en ontzag uit, en hij verhief zijn metgezellen tot het hoogste spirituele niveau. Zijn gebeden werden verhoord en de zichtbare steun van God manifesteerde zich wereldwijd, passend bij de internationale reikwijdte van zijn missie. (Voor een uitgebreide beschrijving van zijn leven, zie: Abdulhaq Compier, “De komst van de Messias. Het leven van Mirza Ghulam Ahmad uit Qadian”).

Ondanks vervolging groeide de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap gestaag en verspreidde zich over de hele wereld. Vandaag de dag telt de gemeenschap miljoenen aanhangers in meer dan tweehonderd landen. Deze aanhangers wijden zich aan de verspreiding van de vreedzame boodschap van de islam en leveren humanitaire diensten aan mensen in nood, ongeacht hun geloofsovertuiging.

Betrouwbaarheid van de Bijbel

De visie van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap op de betrouwbaarheid van de Bijbel komt overeen met die van de Heilige Koran. Hoewel de Bijbel als een heilig boek wordt beschouwd, erkennen we dat er in de loop der eeuwen wijzigingen en interpolaties hebben plaatsgevonden, waardoor de oorspronkelijke boodschap mogelijk is vertroebeld. De Heilige Koran erkent dat eerdere geschriften van God zijn, maar waarschuwt ook dat sommige volgelingen van deze geschriften ze hebben vervalst. In Soera Al-Baqarah (2:75) wordt bijvoorbeeld vermeld dat sommige delen van de vroegere openbaringen zijn aangepast door menselijke tussenkomst.

Een voorbeeld van dergelijke wijzigingen is te vinden in de totstandkoming van de King James-versie van de Bijbel. Er zijn bewijzen dat priesters destijds manuscripten hebben vervalst en deze hebben doorgegeven aan Erasmus, een belangrijke figuur in de vertaling en verspreiding van de Bijbel . Deze vervalsingen hebben geleid tot de introductie van concepten zoals de Drie-eenheid, die afwijken van de oorspronkelijke monotheïstische leer van Jezus (as). Dit wordt bevestigd door verschillende Bijbelhistorici, zoals Bart D. Ehrman, die in zijn werk “Misquoting Jesus” de veranderingen in Bijbelse teksten documenteert . (Ehrman, Bart D. Misquoting Jesus: The Story Behind Who Changed the Bible and Why. Harper San Francisco, 2005)

Ondanks deze vervalsingen en interpolaties zijn wij van mening dat de Bijbel nog steeds waardevolle en authentieke passages bevat die de waarachtigheid van profeten, inclusief de Beloofde Messias (as), ondersteunen.

Veel van de fraude lijkt te zijn gepleegd om de doctrine van de Drie-eenheid te ondersteunen, terwijl de oorspronkelijke monotheïstische boodschap van Jezus (as) op verschillende plaatsen intact is gebleven . Bovendien zijn er tal van profetieën in de Bijbel die, ondanks de interpolaties, nog steeds hun vervulling vinden. Deze vervulde profetieën getuigen van de goddelijke oorsprong van deze passages en versterken ons geloof in de waarheid die erin besloten ligt.

Daarom geloven wij dat het legitiem en waardevol is om de waarachtigheid van de Beloofde Messias (as) aan te tonen aan de hand van de Bijbel. Door zorgvuldige studie en analyse kunnen we de oorspronkelijke boodschap onderscheiden van latere toevoegingen en vervalsingen. De overeenkomsten tussen de profetieën in de Bijbel en de Koran, evenals hun vervulling in het leven en de missie van Mirza Ghulam Ahmad (as), bieden een krachtig getuigenis van zijn goddelijke status .

Het is onze overtuiging dat een oprechte en onbevooroordeelde studie van de Bijbel, in combinatie met de leringen van de Heilige Koran en de Hadith, zal leiden tot de erkenning van Mirza Ghulam Ahmad (as) als de Beloofde Messias en Mahdi. Ondanks de aanwezigheid van vervalsingen, blijft de Bijbel een waardevolle bron van goddelijke leiding en een getuige van de waarheid van de islamitische leer.

Bijbelverzen over de wederkomst van Jezus

“Deze Jezus, die van u opgenomen is naar de hemel, zal op dezelfde wijze terugkomen als u Hem naar de hemel hebt zien gaan.” (Handelingen 1:11)

Dit vers wordt door christenen vaak aangehaald als bewijs van de hemelvaart van Jezus (as) en zijn toekomstige terugkeer naar de aarde. Volgens de christelijke leer geloven zij dat Jezus (as) na zijn opstanding uit de dood aan zijn discipelen verscheen gedurende een periode van veertig dagen, waarna hij ten hemel voer in de aanwezigheid van zijn volgelingen.

Deze gebeurtenis wordt beschouwd als de hemelvaart van Jezus (as), waarbij hij van de aarde naar de hemel opsteeg om plaats te nemen aan de rechterhand van God, zoals beschreven in verschillende passages in het Nieuwe Testament. Christenen geloven dat Jezus’ (as) hemelvaart een bevestiging was van zijn goddelijkheid en zijn heerschappij over de hemel en de aarde.

Het vers uit Handelingen 1:11 wordt toch vaak geïnterpreteerd als een belofte van Jezus’ (as) terugkeer naar de aarde in de latere dagen, ook wel bekend als de Tweede Komst. Volgens de christenen zal Jezus (as) bij zijn terugkeer komen met macht en glorie om de wereld te oordelen en zijn koninkrijk te vestigen. Deze verwachting van zijn komst is een centraal geloofspunt in het christendom en wordt in verschillende passages in de Bijbel benadrukt.

Standpunt van christelijke geleerden

Bekende christelijke geleerden hebben verschillende opvattingen hierover gepresenteerd. Een voorbeeld is de opvatting van de Amerikaanse theoloog en predikant John F. Walvoord. Hij benadrukte het belang van de letterlijke wederkomst van Jezus (as): 

“De wederkomst van Christus zal de vervulling zijn van de belofte van God aan zijn volk en het hoogtepunt van de menselijke geschiedenis.” (Walvoord, John F. “The Return of the Lord Jesus Christ.” Uitgegeven door Zondervan, 1955)

Ook de Zwitserse theoloog Karl Barth sprak over de letterlijke wederkomst van Jezus (as) als een essentieel onderdeel van het geloof in de christelijke theologie. (Barth, Karl. Dogmatiek in de schets. Uitgeverij Kok, 2001)

Deze citaten zijn slechts enkele voorbeelden van de vele opvattingen die bekende christelijke geleerden hebben over de wederkomst van Jezus (as). Ze illustreren het algemene geloof in de letterlijke wederkomst van Jezus (as) uit de hemel binnen de christelijke traditie.

Over het algemeen kunnen deze interpretaties van Christelijke geleerden met betrekking tot de wederkomst van Jezus (as) in vier categorieën worden onderverdeeld:

1. Preterisme: Sommigen zien de vervulling van profetieën in historische gebeurtenissen, zoals de vernietiging van Jeruzalem in 70 na Christus. (Josephus. “The Destruction of Jerusalem” en Preterist Archive (www.preteristarchive.com)
2. Historicisme: Anderen geloven dat profetieën door de geschiedenis heen worden vervuld, met specifieke gebeurtenissen en personen. (N.T. Wright. History and Eschatology: Jesus and the Promise of Natural Theology)
3. Futurisme: Er zijn ook geleerden die geloven dat de meeste profetieën nog in de toekomst zullen worden vervuld, vooral geassocieerd met de verdelingsleer.  (Clarence Larkin. “Dispensational Truth”. Hierin worden verschillende ‘delen’ onderscheiden in Gods plan met de wereld)
4. Idealisme: Ten slotte benaderen sommige theologen de wederkomst van Jezus als een symbolisch concept dat verwijst naar de uiteindelijke triomf van het goddelijke plan. (Jürgen Moltmann. “Theology of Hope”)

Standpunt van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap

Volgens het standpunt van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap betreft de wederkomst van Jezus (as) een symbolische terugkeer, maar wel degelijk in de vorm van een persoon. Deze vervulling wordt gezien in de persoon van Mirza Ghulam Ahmad (as) uit Qadian. Volgens deze interpretatie is de terugkeer van Jezus (as) gemanifesteerd in een individu met dezelfde spirituele kracht als Jezus (as), vele gelijkenissen en een vergelijkbare missie.

Jezus (as) wordt beschouwd als een ware profeet van God binnen de Islam. Mirza Ghulam Ahmad (as) koesterde diep respect voor Jezus (as) en zag hem en andere vroegere profeten in dromen en visioenen. Echter, hij benadrukte hetgeen in de Evangeliën en in de Koran wordt gesteld, dat Jezus (as) slechts een profeet was voor de ‘verloren schapen van Israël’. (“Ik ben alleen gestuurd naar de verdwaalde schapen van het volk Israël.” (Mattheüs 15:24). “En hij zal een boodschapper voor de kinderen Israëls zijn.” (Koran 3:50)

Hij vervulde zijn missie en kwam vervolgens tot een natuurlijke dood volgens de Heilige Koran. Na zowel openbaringen als uitgebreid onderzoek, bracht hij naar voren dat Jezus (as) de kruisiging overleefde en richting het Oosten reisde om de verloren stammen van de Joodse diaspora te zoeken en dat hij is begraven in Kashmir. (Jesus in India, Engelse editie 2016, p. 83)

Hieronder volgen verschillende passages uit de Bijbel die aannemelijk maken dat de wederkomst van Jezus (as) inderdaad in een metaforische context moet worden gezien, in plaats van dat het een fysieke terugkeer betreft. Deze verzen werpen licht op de allegorische aard van zijn wederkomst, in lijn met de interpretatie van de Ahmadiyya Gemeenschap.

Bewijs 1: Jezus’ (as) beschrijving van valse profeten

Jezus (as) heeft in de Bijbel de komst van valse profeten voorspeld. Er zijn duidelijke redenen waarom Mirza Ghulam Ahmad (as) niet in deze categorie valt.

In de Bijbel lezen we: “Velen zullen komen onder mijn naam en zeggen: Ik ben de Christus, en zij zullen velen verleiden” (Mattheüs 24:5). Elders in het Evangelie wordt beschreven dat deze individuen in de naam van Jezus (as) prediken, in plaats van in de naam van de Ene God, en die de geopenbaarde wetten zouden afschaffen en beweren ‘boze geesten uit te drijven’:

“Niet een ieder, die tot mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot mij zeggen: Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele wonderen verricht? En dan zal ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van mij, gij werkers der wetteloosheid”  (Mattheüs 7:21-23).

Mirza Ghulam Ahmad (as) predikte de Eenheid van God, de naleving van Gods wetten en was niet bezig met het uitdrijven van boze geesten. Daarom kan hij niet worden onderbracht in deze beschrijving. Echter, talloze christelijke stromingen die beweren Jezus (as) te vertegenwoordigen, belijden dat Jezus God Zelf is, verwerpen Gods wetten en beweren boze geesten uit te drijven, passen wel in deze beschrijving. Zij hebben eeuwenlang velen misleid om niet de ware leer van Jezus (as) te volgen. Enkele van deze, zoals Alexander Dowie, werden door Mirza Ghulam Ahmad (as) in zijn eigen leven als valse profeten ontmaskerd.

Bewijs 2: Jezus zag zichzelf als een mens en als sterfelijk

De Evangeliën tonen duidelijk aan dat Jezus (as) zichzelf beschouwde als een mens en als sterfelijk. Hij verwees vaak naar zichzelf als de “Mensenzoon” (Matteüs 8:20, 9:6, 11:19, 12:40, 16:13, 17:9, 17:22, 20:18, 26:2), een term die letterlijk “zoon van een mens” betekent en zijn menselijkheid benadrukt.

Jezus (as) erkende ook zijn sterfelijkheid, met name in zijn gebed in de tuin van Gethsemane, waar hij God smeekte: “Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze beker Mij voorbijgaan; doch niet gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt.” (Matteüs 26:39) Dit gebed toont aan dat Jezus (as), hoewel hij godvruchtig was, onderworpen was aan de menselijke ervaring van lijden en dood.

Bovendien at Jezus (as) vis en honingraat na zijn “opstanding” (Lucas 24:42-43), wat verder bewijs is van zijn lichamelijke, sterfelijke natuur. Het feit dat hij medicijnen nodig had voor zijn behandeling na de kruisiging (Johannes 19:39-40) bevestigt ook zijn menselijkheid.

Maar wat bedoelde Jezus (as) dan wanneer hij zichzelf de “Zoon van God” noemde? Hij legde dit uit in Johannes 10:34-37: “Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd: U bent goden? Als de wet hén goden noemde tot wie het woord van God kwam, en de Schrift niet van kracht beroofd kan worden, zegt u dan tegen Mij, Die de Vader geheiligd en in de wereld gezonden heeft: U lastert God, omdat Ik gezegd heb: Ik ben Gods Zoon?”

Jezus (as) maakt hier duidelijk dat de term “Zoon van God” verwijst naar iemand die door God is uitverkoren en geheiligd. Het is een spirituele status, geen letterlijke, biologische relatie. Zoals de Beloofde Messias, Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as), uitlegt:

“Het zoonschap van God is in werkelijkheid de manifestatie van Gods attributen in de perfecte mens. Net zoals de spiegeling van een object zichtbaar wordt in een heldere spiegel, zo weerspiegelen de goddelijke attributen zich in de ware dienaar van God.” (Haqiqatul Wahi, Engelse editie, pagina 103)

Het idee dat Jezus (as) de letterlijke zoon van God was, ontstond pas later onder invloed van het Griekse heidendom. Zoals religiehistoricus Karen Armstrong opmerkt: “In de Grieks-Romeinse wereld waren verhalen over sterfelijke vrouwen die kinderen van goden baarden heel gewoon… Tegen de tweede eeuw begonnen sommige christenen te zeggen dat Jezus (as) goddelijk was omdat hij, net als de grote helden en keizers, een bovennatuurlijke geboorte had gehad.” (Karen Armstrong, A History of God, p. 78-79)

Echter, het werkelijke, letterlijke geloof in Jezus (as) als Gods zoon kwam pas veel later, tijdens de moderne tijd, op. Armstrong schrijft: “De leer van de incarnatie werd in feite pas in de negentiende eeuw op een letterlijk-feitelijke manier opgevat.” (Karen Armstrong, A History of God, p. 379)

Samenvattend tonen de Evangeliën en historische context duidelijk aan dat Jezus (as) zichzelf zag als een mens en als sterfelijk, en dat de term “Zoon van God” een spirituele, niet letterlijke, betekenis had. Het idee van Jezus (as) als Gods letterlijke zoon ontwikkelde zich geleidelijk onder invloed van heidense ideeën en werd pas in de moderne tijd op een letterlijke manier geïnterpreteerd.

Bewijs 3: Jezus profeteerde de symbolische wederkomst van profeten

In de religieuze geschriften is het een terugkerend patroon dat de voorspelling van de komst van een profeet wordt geïnterpreteerd als de komst van een andere profeet in dezelfde spirituele geest en kracht als de eerder gezonden profeet, zoals ook is vermeld in de Bijbel.

“En het gebeurde, terwijl zij al lopende en sprekende verder gingen, dat er plotseling een vurige wagen met vurige paarden kwam, die hen beiden van elkaar scheidden. En Elia voer in een storm ten hemel.” (2 Koningen, 2:11)

En vervolgens stond met betrekking tot zijn wederkomst vermeld:

“Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des Heren komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban.” (Maleachi 4:5-6)

Deze passages uit het Oude Testament wijzen duidelijk op zowel de hemelvaart als de wederkomst van Elia (as). De vraag die nu ontstaat, is hoe deze profetieën uit het Oude Testament daadwerkelijk vervuld zijn. In het Nieuwe Testament staat vermeld:

“Bij het afdalen van de berg stelden de leerlingen Jezus de vraag: ‘Waarom zeggen de schriftgeleerden toch dat eerst Elia moet komen?’ Hij gaf hun ten antwoord: ‘Inderdaad, Elia zal komen om alles te herstellen. Ik zeg u zelfs: Elia is reeds gekomen, maar zij hebben hem niet erkend, doch naar willekeur met hem gehandeld, zoals ook de Mensenzoon van hen te lijden zal hebben.’ Nu begrepen de leerlingen dat Hij hun over Johannes de Doper gesproken had.” (Matteüs 17:10-13)

De interpretatie van Jezus (as) biedt een nieuwe kijk op een oude profetie uit het Oude Testament met betrekking tot Elia (as). Jezus (as) presenteerde namelijk Johannes de Doper als de vervulling van deze profetie en deze uitleg zorgde voor ophef onder de Joden. Het is evident dat Jezus (as) geloofde dat de profetie over de tweede komst van Elia (as) niet strikt letterlijk moest worden opgevat, maar eerder als een symbolische profetie. Hedendaagse christenen verwachten helaas juist de letterlijke wederkomst van Jezus (as) uit de hemel, wat in contrast staat met Jezus’ (as) eigen opvattingen over dergelijke profetieën.

Ook maakte Jezus (as) duidelijk dat hijzelf niet zou terugkeren: “Omdat Ik naar de Vader ga en jullie Mij niet langer zien.” (Johannes 16:10)

Diverse profetische teksten maken gebruik van metaforische taal, zoals eerder aangetoond met het voorbeeld van Elia (as). Het verschijnsel waarbij verschillende individuen dezelfde naam delen, komt veelvuldig voor in diverse contexten en impliceert dat deze individuen vergelijkbare kwaliteiten en eigenschappen bezitten. Dit fenomeen beperkt zich niet tot profetische teksten; het is ook te vinden in alledaags taalgebruik. Zo kan bijvoorbeeld een schilder worden aangeduid als ‘Rembrandt’ vanwege zijn voortreffelijke schilderkunst. Als Jezus (as) zelf de terugkeer van Elia (as) een metaforische betekenis toekent, is het zeer aannemelijk dat zijn eigen terugkeer op een vergelijkbare manier moet worden begrepen.

God zond Ahmad (as) op dezelfde manier als Hij Jezus (as) zond, met als doel een einde te maken aan religieuze conflicten, het veroordelen van bloedvergieten en het bevorderen van moraliteit, gerechtigheid en vrede. De komst van Ahmad (as) markeerde een ongekend tijdperk van opleving binnen de islam. Hij zuiverde de islam van fanatieke praktijken en overtuigingen door krachtig de ware en essentiële leerstellingen van de islam te verdedigen. Later zullen er uitgebreider parallellen worden besproken in dit verband.

De Beloofde Messias, Mirza Ghulam Ahmad (as) schrijft: 

“De waarheid is dat God soms aan een heilige of ontvanger van openbaringen, het nieuws openbaart dat een overleden profeet zal wederkomen. Hiermee wil Hij alleen maar aangeven dat een andere persoon zal verschijnen met zijn gezindheid en kenmerken. Bijvoorbeeld, Maleachi, een van de Israëlitische profeten, had voorspeld dat Elia (as), die naar de hemel was verheven, zou terugkeren naar deze wereld en dat tenzij en totdat hij terugkwam, de Messias niet zou verschijnen. De Joden hielden zo hardnekkig vast aan de letterlijke betekenis van deze profetie dat toen Jezus (as) verscheen, ze weigerden hem te accepteren. Hoewel Jezus (as) hen herhaaldelijk uitlegde dat de naam ‘Elia’ alleen verwees naar Johannes de zoon van Zacharia (as), die ook wel Yahya wordt genoemd, bleven ze naar de hemel kijken in afwachting dat Elia (as) persoonlijk zou neerdalen. Dus, vanwege hun nadruk op de letterlijke betekenissen, verwierpen ze twee profeten, zowel Jezus als Johannes. Ze beweerden dat dit geen echte profeten waren, want als ze waarachtig waren geweest, zou Elia (as) voor hun ogen uit de hemel zijn neergedaald, zoals God in de Heilige Schrift had voorzegd. Daarom verwachten de Joden nog steeds dat Elia (as) uit de hemel zal nederdalen. Deze ongelukkige mensen weten niet dat Elia (as) al uit de hemel is neergedaald en ook de Messias. Helaas! Wat een schade heeft de letterlijke naleving van profetieën de wereld toegebracht en toch beseft de wereld haar fout niet!” (The Heavenly Sign. Engelse editie, p. 15)

Bewijs 4: Valse profeten worden gestraft door God

In het Oude Testament wordt verklaard:

“Maar de profeet die zich verheft en een woord spreekt in mijn naam, dat Ik hem niet geboden heb te spreken, of die spreekt in de naam van andere goden, die profeet zal sterven.” (Deuteronomium 18:20)

Evenzo staat er in de Bijbel: “De woorden van de profeten die in mijn naam spreken, terwijl ik ze niet gezonden heb, en die zeggen: Zwaard en honger zal er niet zijn in dit land, -zij zullen door het zwaard en door de honger omkomen.” (Jeremia 14:14-15)

De uitdrukking “die profeet zal sterven” suggereert dat de valse verkondiger van openbaring geen lang leven zal leiden na zijn valse voorspelling en dat zijn beweging niet zal gedijen. Handelingen 5:36-37 vertelt ook over twee valse profeten die ter dood werden gebracht terwijl hun volgelingen uiteenvielen: Theudas en Judas. Mirza Ghulam Ahmad (as) verspreidde zijn goddelijke openbaringen gedurende ongeveer dertig jaar, stierf een natuurlijke dood en zijn beweging is vandaag de dag verspreid over meer dan twee honderd landen!

Zijn dertig jaar durende missie en de wijdverspreide acceptatie van zijn leringen tonen aan dat zijn beweging een duurzame invloed heeft gehad en niet het lot heeft ondergaan van valse profeten die zijn veroordeeld tot mislukking. Dit versterkt de geloofwaardigheid van Mirza Ghulam Ahmad (as) als een ware profeet van God.

Bewijs 5: Waarachtige profeten begaan geen zonden

Jezus (as) bood het volgende als bewijs van zijn waarachtigheid aan:

“Wie van u kan mij van zonde beschuldigen?” (Johannes 8:46)

En: “Ben ik zo lang bij jullie, en ken je me nog steeds niet?” (Johannes 14:9)

Het leven van Jezus (as) vóór zijn beweringen vormde een krachtig bewijs van zijn oprechtheid. Mirza Ghulam Ahmad (as) benadrukte eveneens dat het ondenkbaar is dat een erkend eerlijk en heilig persoon, die een aanzienlijk deel van zijn leven te midden van zijn volk heeft doorgebracht, plotseling als bedrieger en leugenaar zou worden ontmaskerd. Met groot vertrouwen verklaarde hij:

“Niemand onder u kan mij beschuldigen van het verzinnen van een leugen, of van bedrog in mijn leven vóór mijn beweringen, anders zou men kunnen denken dat iemand die gewend is te liegen, nu hetzelfde heeft gedaan. Wie onder u kan enig gebrek vinden in mijn leven? Het is door Gods genade dat ik vanaf het begin beschermd ben gebleven tegen het kwaad en een vroom leven heb geleid.”  (Tazkiratush-Shahadatain, Ruhani Khazain, vol. 20, p. 62)

Het patroon van integriteit en heiligheid in het leven van Mirza Ghulam Ahmad (as) kan worden vergeleken met dat van andere grote profeten uit de geschiedenis, zoals Mozes, Abraham en Mohammed (vrede zij met hen allen). Zijn leven was doordrenkt van deugdzaamheid, eerlijkheid en liefde voor zijn medemens. Deze consistente morele standaard versterkt zijn geloofwaardigheid als een waarachtige profeet.

Hij had een diepe toewijding aan het dienen van anderen en het bevorderen van vrede en broederschap. Zijn talloze geschriften en handelingen getuigen van zijn inzet voor het welzijn van de mensheid en zijn streven naar harmonie tussen verschillende geloofsgemeenschappen. In zijn geschriften en predikingen benadrukte Mirza Ghulam Ahmad (as) de principes van tolerantie, compassie en vergevingsgezindheid. Zijn boodschap van liefde en vrede staat in contrast met de verdeeldheid en strijd die vaak worden geassocieerd met valse profeten.

Bewijs 6: Vervolging van aanhangers

Jezus (as) heeft de volgende profetie geuit over de volgelingen van de Messias:

“Maar vóór dit alles zullen ze de handen aan u slaan en u vervolgen, door u over te leveren in de synagogen en gevangenissen, en u zult voor koningen en stadhouders geleid worden omwille van Mijn Naam. En u zult ook door ouders, broers, familieleden en vrienden overgeleverd worden, en zij zullen sommigen van u doden. En u zult omwille van Mijn Naam door allen gehaat worden. Maar er zal beslist geen haar van uw hoofd verloren gaan.” (Lukas 21:12,16-18)

Deze profetie beschrijft gruwelijke vervolgingen waaraan de volgelingen van de Messias zouden worden onderworpen, inclusief verraad door hun eigen families en martelingen. Ondanks deze beproevingen zouden ze echter beschermd worden door God.

Dit is precies de situatie waarin de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap zich bevindt, die wereldwijd wordt geconfronteerd met ernstige vervolging. In Afghanistan werd bijvoorbeeld een trouwe bekeerling van de gemeenschap, Abdul Latif (rh), voor de helft van zijn lichaam in de grond begraven en vervolgens gestenigd vanwege zijn geloof in Mirza Ghulam Ahmad (as) als de Beloofde Messias. (Een gedetailleerde vermelding van dit incident is te vinden in het boek Tazkiratush Shahadatain)

Dergelijke gevallen van marteling en onderdrukking zijn vergelijkbaar met wat de vroege christenen hebben doorgemaakt. Sinds een verordening van Pakistan in april 1984 worden leden van de gemeenschap bestraft voor het belijden van hun geloof, met gevangenisstraffen en boetes tot gevolg. (Gazette of Pakistan, 26 April 1984)

Ondanks deze tegenstand is de gemeenschap uitgegroeid tot een wereldwijde beweging, verspreid over meer dan 200 landen, en staat bekend als de snelst groeiende islamitische beweging ter wereld.(David B. Barrett; George Thomas Kurian; Todd M. Johnson, eds. (February 15, 2001). World Christian Encyclopedia. Oxford University Press USA)

De leden van de Gemeenschap streven naar verspreiding van de islam door middel van vreedzame en intellectuele argumenten, en hun motto “Liefde voor iedereen, haat jegens niemand” weerspiegelt hun toewijding aan vrede en tolerantie.

Bewijs 7: Succes door middel van argumentatie

“Want Ik zal u mond en wijsheid geven die al uw tegenstanders niet zullen kunnen weerspreken of weerstaan.” (Lukas 21:15)

Deze verzen uit Lukas 21:15 vormen een duidelijke verwijzing naar de methode die Mirza Ghulam Ahmad (as) hanteerde om de vredelievende leer van de Islam te verspreiden. Gedurende zijn leven ontplooide hij een uitgebreide intellectuele en literaire inspanning, waarbij hij meer dan tachtig boeken schreef, deelnam aan talloze publieke debatten en tienduizenden brieven verstuurde. Hij daagde voortdurend zijn tegenstanders uit om vergelijkbare geschriften te produceren, waarbij een geldprijs als beloning werd toegezegd. 

Mirza Ghulam Ahmad’s (as) opponenten bleken echter niet opgewassen tegen zijn scherpe argumenten en diepgaande kennis. Deze intellectuele superioriteit diende als een krachtig bewijs van zijn waarachtigheid en vestigde hem als de kampioen van de Islam. Zijn vermogen om onweerlegbare argumenten te presenteren en zijn vastberadenheid om de boodschap van vrede en rechtvaardigheid te verspreiden, getuigen van zijn goddelijke inspiratie en zijn missie om de ware leer van de Islam te verduidelijken.

De manier waarop Mirza Ghulam Ahmad (as) de boodschap van de Islam verspreidde via uitgebreide intellectuele inspanningen, boeken, debatten en argumenten in plaats van dwang of conflict, getuigde van zijn goddelijke inspiratie. Zijn vermogen om overtuigende, onweerlegbare argumenten te presenteren en zijn tegenstanders uit te dagen met geldprijzen, vestigde hem als de ware kampioen van de vreedzame en rechtvaardige leer van de Islam. Dit vervulde de belofte in Lukas 21:15 dat hij “mond en wijsheid” zou krijgen die zijn tegenstanders niet zouden kunnen weerspreken of weerstaan. Zijn succesvolle verspreiding van de ware Islam door middel van argumentatie in plaats van geweld, was een revolutionaire aanpak die bewees dat hij goddelijk geïnspireerd was.

Bewijs 8: Maans- en zonsverduistering

“Onmiddellijk na die dagen van verdrukking en ellende zal de zon worden verduisterd en de maan niet meer schijnen.” (Mattheüs 24:29)

Dit profetische teken over de komst van de Messias is niet alleen vermeld in de Bijbel, maar ook in de Heilige Koran en andere religieuze geschriften. Het verwijst naar de voorspelling van zons- en maansverduisteringen die zouden optreden als tekenen van de Messias.

Na de bewering van Mirza Ghulam Ahmad (as) de Beloofde Messias te zijn in 1891, vonden inderdaad zons- en maansverduisteringen plaats die aan deze profetie voldeden. Deze verduisteringen vonden volgens de voorspelling van de profeet Mohammed (sa) plaats in de maand Ramadan. In 1894 vonden de eclipsen plaats op het oostelijk halfrond, terwijl in 1895 soortgelijke gebeurtenissen werden waargenomen op het westelijk halfrond. (Volgens de website van NASA vond een maansverduistering plaats op 21 maart 1894 en een zonsverduistering op 6 april 1894 zie: https://eclipse.gsfc.nasa.gov/LEcat5/LE1801-1900.html en https://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEcat5/SE1801-1900.html)

Deze verduisteringen worden beschouwd als een vervulling van de profetieën die zijn overgeleverd in verschillende religieuze tradities. Ze dienen als een belangrijk teken van de komst van de Messias, zoals verkondigd door Mirza Ghulam Ahmad (as). Bovendien hebben andere religieuze bronnen ook soortgelijke verduisteringen vermeld als teken van een hervormer, waardoor de geloofwaardigheid van deze gebeurtenissen wordt versterkt.

Bewijs 9: Het vallen van sterren

In Mattheüs 24:29 wordt geprofeteerd dat “de sterren van de hemel zullen vallen en de machten van het heelal zullen door elkaar worden geschud.”

In de tijd waarin Mirza Ghulam Ahmad (as) verscheen, was de wereld getuige van een opmerkelijke toename van astronomische activiteiten, waaronder kometen, meteorenregens en verduisteringen. Mirza Ghulam Ahmad (as) werd geboren in 1835 en stierf in 1908, en deze periode viel samen met een opmerkelijke reeks hemelse gebeurtenissen.

Een van de opvallende kometen was de komeet van Biela, die voor het eerst werd ontdekt in 1772. In 1832 passeerde deze komeet de aarde zeer dicht, en in 1845 werd zelfs waargenomen dat de komeet in tweeën brak. Tussen 1830 en 1885 werden meerdere meteorenregens waargenomen, veroorzaakt door deze komeet, met in totaal 39.546 waargenomen meteoren. Een andere gebeurtenis was de Leonid Meteor Shower van 1833,  die wordt beschouwd als een van de meest spectaculaire meteorietenregens van de moderne tijd. Deze meteorietenregen, ook wel bekend als de Grote Leoniden Meteorenstorm, vertoonde een frequentie van meer dan honderdduizend meteoren per uur, deze vertoning gaf het beeld alsof alle sterren aan de hemel naar beneden vielen. (The Great Leonid Meteor Storm of 1833- A First Hand Account by Elder Samuel Rogers. NASA Science News, 2 Juni 1999)

In de Verenigde Staten werd de meteorenregen beschouwd als een letterlijke vervulling van een Bijbelse profetie met betrekking tot de terugkeer van Jezus (as), zoals opgemerkt in het dagboek van Joseph Smith, de oprichter van het mormonisme. Deze gebeurtenis vond plaats in 1833, twee jaar vóór de geboorte van Mirza Ghulam Ahmad (as).

Een andere opmerkelijke gebeurtenis was de Andromediden-meteorenregen van 27 november 1885. (Deze is vermeld in bijvoorbeeld Gary W. Kronk. Observing the Andromedids. En ook in Carl W. Hergenrother (15 November 2008). The Meteor Storms of November – Part I – The Andromedids)

Deze meteorenregen vertoonde een frequentie van meerdere duizenden per uur, sommige zelfs zo hoog als vijftienduizend per uur. Deze hemelse fenomenen werden beschouwd als normale astronomische gebeurtenissen. Echter, de interpretatie van deze gebeurtenissen als een profetie voor de komst van de Messias in de laatste dagen, en vervolgens de bewering van Mirza Ghulam Ahmad (as) om de Beloofde Messias te zijn, is iets waar iedereen over zou moeten nadenken.

Deze reeks hemelse gebeurtenissen in het leven van Mirza Ghulam Ahmad (as) wijst op de vervulling van de profetie in Mattheüs 24:29, waarin sprake is van het “vallen van sterren.” De samenloop van deze astronomische fenomenen biedt een sterk bewijs voor de waarachtigheid van zijn beweringen de Beloofde Messias te zijn.

Bewijs 10: Een tijd van oorlogen

“U zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen.” (Mattheüs 24:6)

De woorden van Jezus (as) worden bevestigd door de vele oorlogen en verwoestingen die we de afgelopen twee eeuwen hebben gezien. Deze toenemende conflicten en de enorme schade die ze hebben veroorzaakt, wijzen sterk op de tijd van de komst van de Beloofde Messias. De Beloofde Messias (as) voorspelde verder de twee meest verwoestende momenten in de menselijke geschiedenis, de twee wereldoorlogen, als tekenen van zijn komst. (Haqiqatul Wahi, Engelse editie, p. 252)

‘Wanneer de tak van de vijgenboom zacht wordt en de bladeren uitspruiten, dan weet u dat de zomer nabij is’. (Mattheüs 24:32)

De zomer betekent enerzijds de oogst van oprechte gelovigen, anderzijds de hitte van de hel op aarde die over de mensheid dreigt te komen in de vorm van een nucleaire oorlog.  (Drs. Abdul Haq Compier. De Mensenzoon is naar u gekomen als bliksem uit het oosten. Website: https://islamnu.nl/karavaan/ opgehaald op 1 april 2024)

In Lucas 21:11 wordt ook gesproken over andere tekenen, zoals zware aardbevingen, gevaarlijke ziekten en hongersnood, evenals angstaanjagende verschijnselen in de lucht. 

Bewijs 11: De pest

In oude Bijbelse geschriften, zoals de editie van de Bijbel uit 1857, wordt de pest genoemd als een teken van de komst van de Messias, zoals te vinden is in Mattheüs 8:24. Hoewel latere edities deze vermelding hebben geschrapt, blijft de associatie tussen ziekte en de komst van een spirituele redder in sommige versies van de Bijbel bestaan. In de Torah wordt ook gesproken over een plaag, zoals te vinden is in Zacharia 14:12 en Habakuk 3:4.

Conform deze voorspellingen brak er in India tussen 1898 en 1906, tijdens het leven van de Beloofde Messias (as), een ernstige pest uit. Deze epidemie was te vergelijken met de zondvloed in het verhaal van de profeet Noach (as). Mirza Ghulam Ahmad (as) profeteerde dat de uitbraak van deze pest een bestraffing was voor de manier waarop het volk van India was omgegaan met de Messias en dat de oprechte volgelingen van zijn gemeenschap, als in een Ark van Noach, gespaard zouden blijven van de ziekte. Miljoenen mensen stierven aan de pest terwijl de volgelingen van Ahmad (as) gespaard bleven en in aantal toenamen. (De pest in het kader van de komst van de Beloofde Messias (as) wordt uitvoerig beschreven in: Abdulhaq Compier, De komst van de Messias. Het leven van Mirza Ghulam Ahmad uit Qadian. Ahmadiyya Moslim Djamaat Nederland, 2023)

Bewijs 12: Stammen zullen rouwen

“En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen alle stammen van de aarde rouwen.” (Mattheüs 24:30)

Hier presenteert Jezus (as) een duidelijk bewijs dat de Beloofde Messias niet zal instemmen met de heersende denkwijzen en geen enkele religieuze of politieke groepering zal ondersteunen. Integendeel, met zijn wijsheid zal hij oproepen tot hervorming en waarschuwen voor de verwoesting die hen anders te wachten staat. Deze oproep zal veel zorgen onder de naties veroorzaken. Het is duidelijk dat Mirza Ghulam Ahmad (as) de aanhangers van alle religies aansprak op hun fouten, hen confronteerde met hun corruptie en afwijking van de waarheid. Hij waarschuwde herhaaldelijk dat het negeren van de oproep van de Messias een slecht einde zou betekenen voor de mensheid.

De voorspelling van rouw onder de stammen kan worden gezien als een symbolische verwijzing naar de weerstand en verdeeldheid die zouden ontstaan ​​als reactie op de boodschap van de Beloofde Messias. Het feit dat zijn komst gepaard ging met controverse en weerstand van verschillende groepen, benadrukt de diepgaande impact van zijn boodschap.

Verschillende opvattingen doen de ronde: sommigen geloven dat hij een vervloekte dood stierf aan het kruis, anderen beweren dat hij naar de hemel werd opgenomen, terwijl anderen wel geloven dat Jezus (as) de kruisiging heeft overleefd, maar niet zeker zijn over waar hij heen ging. Deze uiteenlopende interpretaties leiden tot een gevoel van rouw onder alle volkeren bij de komst van de Mensenzoon, zoals beschreven in Mattheüs 24:30.

In zijn boek Jezus in India schrijft de Beloofde Messias (as) dat de rouw van de stammen staat voor het feit dat geen enkele religieuze stroming het juist had over Jezus (as). De verschillende opvattingen, zoals dat hij een vervloekte dood stierf aan het kruis, dat hij naar de hemel werd opgenomen, of dat hij de kruisiging overleefde maar zijn verdere lot onbekend is, leiden tot een gevoel van rouw onder alle volkeren bij de komst van de Mensenzoon.

Bovendien wijzen de islamitische voorspellingen erop dat de Messias “het kruis zou breken”, wat aangeeft dat hij de ware levensverhaal van Jezus (as) aan de wereld bekend zou maken en een einde zou maken aan de misverstanden hieromtrent.

Bewijs 13: Komst vanuit het oosten

“Want zoals de bliksem vanuit het oosten komt en zichtbaar is tot in het westen, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.” (Mattheüs 24:2)

Toen Jezus (as) deze profetie uitsprak, bevond hij zich in Jeruzalem. Qadian, de geboorteplaats van Mirza Ghulam Ahmad (as), ligt recht ten oosten van Jeruzalem. Deze geografische overeenkomst draagt bij aan de interpretatie van de profetie. Ook is de verschijning van Jezus (as) vermeld als “ten oosten van Damascus” in islamitische tradities. (De collectie ‘Hadith’, overleveringen van de profeet Mohammed (sa). Sunan Abu Dawud, boek 39, hadith nummer 31. De betekenis ’ten oosten van Damascus’ is zowel letterlijk als metaforisch, in de zin dat de Messias de leer van het kruis zou overwinnen, die met Paulus ontstond in Damascus)

De Bijbel geeft aan het oosten een speciale betekenis, waarbij het symbool staat voor het licht van God, Zijn leiding en Zijn wijsheid. Dit komt tot uiting in passages zoals: 

“En zie, de heerlijkheid van de God van Israël kwam uit oostelijke richting.” (Ezechiël 43:2) 

In lijn hiermee wordt de komst van Mirza Ghulam Ahmad (as) gezien als een brenger van goddelijk licht en leiding voor de mensheid. Een andere mogelijke interpretatie van deze profetie benadrukt de snelheid waarmee Mirza Ghulam Ahmad (as) bekendheid verwierf. Hij schreef: “God koos mij door Zijn genade, niet door een van mijn talenten. Ik was onbekend. Hij maakte mij snel beroemd, net zo snel als de bliksemschicht die van het ene eind naar het andere schijnt.” (Haqiqatul-Wahi, Engelse editie, p. 234)

Deze interpretatie benadrukt de plotselinge en wijdverspreide bekendheid van de Beloofde Messias, zoals een bliksemschicht die van oost naar west flitst.

“De gemeenschap van de Mensenzoon verspreidde zich snel ‘naar de uithoeken der aarde’ (Matt. 24:31). De gemeenschap is daardoor nu overal op aarde aanwezig om de mensen uit te nodigen tot het geloof. De ‘wolken des hemels’ waarop de Mensenzoon zou komen (Matt. 24:30) zijn niet letterlijk wolken van waterdamp, want de hemel bevindt zich niet in de lucht. Wolken zijn symbool voor zowel de spirituele als wereldse kracht van een profeet. Dit is vervuld in de sterke organisatie en de spirituele kracht van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, die in honderd jaar honderden miljoenen mensen spiritueel tot leven wekte in meer dan tweehonderd landen.” (Drs. Abdul Haq Compier. De Mensenzoon is naar u gekomen als bliksem uit het oosten. Website: https://islamnu.nl/karavaan/ opgehaald op 1 april 2024)

Jezus (as) voorspelde verder dat Mirza Ghulam Ahmad (as) zou verschijnen waar zijn graf zou zijn, zoals beschreven in Mattheüs 24:28: “Waar het dode lichaam is, daar zullen de adelaars zich verzamelen.” De adelaars worden gezien als symbolen voor de hemelse volgelingen van de Mensenzoon, en de voorspelling werd vervuld met de komst van Mirza Ghulam Ahmad in Qadian, slechts driehonderd kilometer van het graf van Jezus. (Abdulhaq Compier, De komst van de Messias. Het leven van Mirza Ghulam Ahmad uit Qadian. Ahmadiyya Moslim Djamaat Nederland, 2023, p. 110)

Kortom, de profetie van Jezus (as) over de komst vanuit het oosten vindt haar vervulling zowel op geografisch als spiritueel niveau in de persoon van Mirza Ghulam Ahmad (as), die werd gezonden als een brenger van goddelijk licht en wijsheid voor de hele mensheid.

Bewijs 14: Komst in een tijd van wetteloosheid

“En doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen.” (Mattheüs 24:12)

Mirza Ghulam Ahmad (as) zag het levenslicht in een tijdperk doordrenkt van slavernij, wreedheid en wetteloosheid, waar hele bevolkingsgroepen werden uitgeroeid. Deze duistere periode was getekend door het meedogenloze gezicht van het kapitalisme, het kolonialisme, de industriële revolutie en later ook het communisme. Zelfs kinderen werden niet gespaard van de gruwelen en uitbuiting van deze tijd. Daarnaast namen het gebruik van alcohol en drugs, en seksuele losbandigheid steeds ernstigere vormen aan. Het was onmiskenbaar een tijd van toenemende ‘wetteloosheid’, zoals geprofeteerd door Jezus (as).

In een wereld waarin moraliteit ondergeschikt leek aan winstbejag en waar menselijke waardigheid vaak verloren ging in de jacht op rijkdom, stond Mirza Ghulam Ahmad (as) op als een baken van licht. Hij verkondigde een boodschap van rechtvaardigheid, liefdadigheid en universele broederschap te midden van de groeiende duisternis van onrechtvaardigheid en verdorvenheid. Zijn leven en leringen boden een tegengif voor de afkoeling van de liefde in een wereld die werd overspoeld door hebzucht en onrechtvaardigheid.

Bewijs 15: Welsprekendheid

Met betrekking tot Jezus (as) staat in de Bijbel vermeld: 

“Nog nooit heeft iemand zulke opmerkelijke dingen gezegd als Hij!” (Johannes 7:46)

De ongeëvenaarde welsprekendheid van Jezus (as) was een duidelijk bewijs van zijn goddelijke oorsprong. Dit argument wordt ook naar voren gebracht in de Heilige Koran ter ondersteuning van zijn eigen waarachtigheid:

“Indien de mens en de djinn zich zouden inspannen om het gelijke van deze Koran voort te brengen, zouden zij daarin niet slagen, zelfs niet als zij elkaar daarbij zouden helpen.” (17:89)

Op gelijke wijze schrijft Mirza Ghulam Ahmad (as) over zijn welsprekendheid:

“Ik ben een teken van welsprekendheid en meesterschap in het Arabisch, als een reflectie van het wonder van welsprekendheid in de Koran, en niemand kan mij daarin uitdagen.” (The Need for the Imam, Engelse editie, p. 25)

De Beloofde Messias (as) schreef het boek ‘Ijaz-ul-Masih’ in het Arabisch, hoewel dit niet zijn moedertaal was; zijn moedertaal was Urdu. Het was een wonder dat God hem in staat stelde om het Arabisch te beheersen en openbaarde maar liefst 40.000 Arabische woorden aan hem. Dit boek was bedoeld voor mensen wier moedertaal Arabisch was of die gevorderd waren in de taal. De Beloofde Messias (as) bood een beloning van tienduizend roepies aan voor degene die zijn welsprekendheid kon evenaren. Ondanks het feit dat het boek van de Beloofde Messias (as) onder de Arabieren verspreid was, slaagde niemand erin deze uitdaging aan te gaan. Het was een duidelijk wonder van God. Ook hield Mirza Ghulam Ahmad (as) een uitstekende en eloquente toespraak in het Arabisch, die hem ter plekke werd geopenbaard door God. Deze toespraak is vandaag bekend als ‘Khutbah Ilhamiyah’.  (Arabisch voor ‘De geopenbaarde toespraak’)

Bewijs 16: Verschijning in de negentiende eeuw

Volgens de voorspellingen zou de Beloofde Messias in het zevende jaar van de veertiende eeuw verschijnen, wat overeenkomt met het jaar 1889 volgens de Christelijke jaartelling. Een gerespecteerde Christelijke geleerde, J.B. Dimble, vermeldt dat het nieuwe tijdperk van de negen methoden overeenkomt met het jaar 5896½, wat in onze tijdrekening gelijkstaat aan 1898¼.(J.B. Dimble. The Appointed Time. Zoals vermeld in “De wederkomst van Jezus”. Islamnu, Augustus 22, 2017. (https://islamnu.nl/andere-religies/de-wederkomst-van-jezus/) Een groep christelijke geleerden bestudeerde zorgvuldig verschillende profetieën over de wederkomst van Jezus (as). Na grondig onderzoek, concludeerde dit team dat de wederkomst van Jezus (as) in 1873 had moeten zijn plaatsgevonden en dat hij tot 1914 zijn heiligen zou verzamelen. In het Christendom zijn er tal van boeken die de komst van Jezus (as) aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw voorspellen. (Bijvoorbeeld “His Glorious Appearing”, “Christ’s Second Coming”, “The Coming of the Lord”, en meer)

Enkele namen zijn Edward Irving in Engeland, Schotlandt Davis in South Carolina (vs); William Miller in Pennsylvania (vs), Leonard Kelberin in Duitsland en nog veel anderen. Uit onderzoek is komen vast te staan dat grote delen van het Christendom de Tweede Komst van de Messias in 1843/1844 verwachtten op grond van hun eigen Bijbelse profetieën. (Masood Khan, The Case of the Missing Messiah. The Review of Religions, November 1988) Een bekende Joodse bekeerling, Joseph Wolffe voorspelde de wederkomst van Christus in 1847. (Shahid Mahmud Frouws. De Tweede komst van Jezus. Al-Islaam, April 2006, p. 7. Te vinden in de bibliotheek van islamnu.nl)

De vraag is nu op basis waarvan ze dit verwachtten. In de Bijbel is vermeld:

En zij zullen de heilige stad vertreden, twee en veertig maanden lang. (Openbaringen 11:2)

Bovendien staat er ook in de Bijbel: 

“Vanaf het moment dat het dagelijkse offer ophoudt en de gruwel die verwoesting veroorzaakt, wordt opgesteld, zijn er 1290 dagen. Gelukkig is hij die blijft wachten en de 1335 dagen bereikt.” (Daniël 12:12)

Dhr. Shahid Mahmud Frouws heeft in zijn onderzoek het volgende uiteengezet:

“Het volgende vers herhaalt de profetie, maar in plaats van  maanden spreekt het nu over  dagen. Christelijke geleerden zijn het er over eens dat 42 maanden maal 30 dagen uitkomt op  1260 dagen. De verzen vertellen dus dezelfde tijdsperiode. Christelijke geleerden zijn het er ook over eens dat bij de studie van de Bijbel wanneer deze een dag noemt, eigenlijk een jaar moet worden gelezen. De Bijbel zegt immers zelf: ‘voor elken dag één jaar’. (Numeri 14:34) Vervolgens zegt de bijbel: ‘voor elk jaar leg Ik u een dag op’. (Ezechiël 4:6) Nu waren er drie kalendersystemen bij de geleerden toendertijd bekend: de Joodse kalender; de Christelijke kalender en de Moslimkalender… De moslims brachten naar voren dat het jaar 1260 van hun tijdrekening correspondeerde met het jaar 1844 van de Christelijke tijdrekening. De verwachtingen van de Christenen dat  het jaar 1844 van de wederkomst van Jezus was, was dus niet zonder grond… Deze profetie (Daniël 8:13-14), spreekt van 2300 dagen, die dus 2300 jaren worden.  Jaren na het besluit de tempel te herbouwen (het jaar 457 voor Christus). Welnu, 2300 jaren verder brengt ons het jaar 1843. We kunnen nu begrijpen waarom de Christenen 1843/1844 zagen als de wederkomst van Jezus ofwel de wederkomst van de Beloofde Messias. (Shahid Mahmud Frouws. De Tweede komst van Jezus. Al-Islaam, April 2006, p. 8-9. Te vinden in de bibliotheek van islamnu.nl)

De sterke aanwijzingen dat de wederkomst van Jezus (as) rond 1843-1844 zou plaatsvinden, waren overtuigend. Echter, na 1844 ebde de opwinding weg en blijven veel christenen geloven dat Jezus (as) in de toekomst zal terugkeren. De christenen erkenden de wederkomst van Jezus (as) niet, omdat ze geloofden dat hij binnen het christendom zou verschijnen, idealiter in een kerk in Jeruzalem, en mogelijk zelfs in Rome voor de katholieken. De gedachte dat hij onder de moslims, die door sommigen als aartsvijanden van de christenen werden beschouwd, zou verschijnen, was volgens hun leer volkomen ondenkbaar. Christenen hadden indertijd moeten inzien dat Islam de rechtsopvolger was van het Christendom. 

De verschijning van Mirza Ghulam Ahmad (as) – van 1835 tot 1908 – valt echter precies samen met deze Bijbelse profetie. Bovendien wordt in islamitische tradities vermeld dat hij 1200 jaar na de komst van de Heilige Profeet Mohammed (sa) zou verschijnen, wat overeenkomt met de 19e eeuw. (Ibn Maja, vol. 2, hadith 4057) Volgens de islamitische jaartelling verscheen Mirza Ghulam Ahmad (as) in het jaar 1290. De Beloofde Messias (as) schrijft: “Dit is opmerkelijk, en ik beschouw het als een teken dat God tot mij sprak in het jaar 1290.” (Haqiqat-ul-Wahi, Ruhani Khazain, deel 22, pagina 208)

Bewijs 17: Gelijkenissen tussen beide Messiassen

Volgens de Ahmadiyya Gemeenschap spreekt Jezus soms over de Mensenzoon alsof hij zelf terugkomt, niet omdat hij zelf zou terugkeren, maar eerder omdat een persoon in zijn geest en kracht zou verschijnen die vele gelijkenissen zou dragen met hem:

1. In de religie bestaan er wetdragende en niet-wetdragende profeten. Jezus (as) was geen wet-dragende Profeet en verscheen ongeveer 1300 jaar na de Profeet Mozes (as), de grootste wet-dragende Profeet van de Israëlieten. Evenzo was Ahmad (as) geen wet-dragende Profeet en verscheen hij ongeveer 1300 jaar na de Heilige Profeet Mohammed (as), de grootste wet-dragende Profeet aller tijden.
2. Jezus’ (as) intentie was niet om een nieuwe religie te stichten, maar om de Joden weer op het rechte pad te brengen van de wetten van Mozes. Hij schafte de wet van Mozes (as) niet af, maar onderwees hun juiste praktijk. Evenzo was de intentie van Ahmad (as) niet om een nieuwe religie te stichten, maar om de juiste praktijk te laten zien van de wetten van de Koran. Zelfs waren er schriftgeleerden die bepaalde regels uit de Koran als geabrogeerd hadden beschouwd. De Beloofde Messias (as) leerde dat er geen letter uit de Koran is geabrogeerd, net zoals Jezus leerde dat er “geen iota en geen titel van de wet zal worden afgenomen” (Mattheus 5:18).
3. Jezus’ (as) benadrukte de zachtere elementen van het Jodendom, zoals zachtmoedigheid, nederigheid, naastenliefde, vergeving en berouw. Hij leerde dat de hardere elementen van de wet van Mozes (as), zoals strijd, niet van toepassing waren in hun situatie, waarin zij godsdienstvrijheid hadden onder Romeins bestuur. Evenzo benadrukten Ahmad (as) de zachtere elementen van de Islam, zoals geduld, zachtmoedigheid, nederigheid, vergiffenis, liefdadigheid en gebed. Ook hij liet zien dat strijd en opstand niet van toepassing waren onder Brits bestuur, waarin de moslims de vrijheid hadden om hun geloof te prediken en te praktiseren.
4. De Joden van Jezus’ tijd verwierpen hem omdat ze in afwachting waren van de letterlijke ’tweede komst van Elia’. Evenzo verwierpen moslims van deze tijd Ahmad (as) omdat ze wachtten op de letterlijke ‘wederkomst van Jezus’.

Daarnaast zijn er talloze andere gelijkenissen. Het aanduiden van de komst van deze Messias als de ‘wederkomst van Jezus’ kan dus niet worden beschouwd als overdrijving. De Messias die zou verschijnen in de Latere Dagen zou zoveel gelijkenissen vertonen met Jezus (as) dat het zou lijken alsof Jezus (as) opnieuw in de wereld was gekomen. Bovendien gebruikt God vaak metaforische taal in profetieën, zodat in de toekomst onderscheid kan worden gemaakt tussen hen die standvastig zijn in hun geloof en de profeten accepteren, en hen die weigeren.

Bewijs 18: Acceptatie van gebeden en vervulling van profetieën

Mirza Ghulam Ahmad (as) heeft gedurende zijn leven vele gebeden verricht, waarvan hij beweerde dat ze door God werden verhoord. In zijn geschriften benadrukte hij herhaaldelijk dat zijn gebeden werden aanvaard en vervuld. De Beloofde Messias (as) schrijft:

“Ik heb herhaaldelijk het teken van aanvaarding van gebeden ontvangen, en niemand kan mij hierin uitdagen. Ik kan onder ede bevestigen dat bijna dertigduizend van mijn gebeden reeds zijn aanvaard waarvan ik het bewijs heb”.  (The Need for the Imam, Engelse editie, p. 22)

Hoewel het natuurlijk niet mogelijk is om elk gebed en elke profetie in detail te bespreken, zijn er talloze voorbeelden van gebeden die volgens Mirza Ghulam Ahmad (as) werden verhoord en profetieën die werden vervuld. 

Sommige profetieën hebben betrekking op voorspellingen over individuele gebeurtenissen, zoals het overlijden van bepaalde personen, het succes van zijn missie en andere gebeurtenissen in het leven van zijn volgelingen. Andere hebben betrekking op voorspellingen over wereldgebeurtenissen zoals oorlogen, politieke ontwikkelingen en natuurrampen, die volgens hem door God aan hem waren geopenbaard. Dan zijn er nog andere die betrekking hebben op genezingen en wonderen. Er zijn verslagen van mensen die beweerden op een bijzondere manier te zijn genezen door zijn gebeden, evenals andere wonderbaarlijke gebeurtenissen die aan hem werden toegeschreven.

Deze gebedsverhoringen en vervulde profetieën zijn belangrijke bewijzen van de waarachtigheid van Mirza Ghulam Ahmad (as) als de Beloofde Messias en Mahdi.

Een lijst van een aantal van zijn profetieën en acceptatie van zijn gebeden is hier te vinden.

Conclusie

De leegloop van kerken in het Westen, hun transformatie tot wereldlijke doeleinden, en het afnemende aantal christenen getuigen van een vermoeidheid in het wachten op de wederkomst van Jezus (as). Zelfs de resterende groep gelovigen die nog steeds hoopvol uitkijkt naar zijn spoedige terugkeer, lijkt te verkleinen. Maar laten we helder zijn: de Beloofde Messias is reeds gekomen. “De Beloofde Messias kwam als een dief in de nacht.” (Matteüs 24:43)

Voor christenen die oprecht op zoek zijn naar de waarheid en de vervulling van Bijbelse profetieën, is het van groot belang om de aanspraak van Mirza Ghulam Ahmad (as) grondig te onderzoeken. Zijn leven, leringen en de talrijke tekenen die zijn verschijning vergezelden, bieden een overtuigend argument voor zijn waarachtigheid als de Beloofde Messias.

Wij moedigen alle oprechte zoekers aan om meer te leren over Mirza Ghulam Ahmad (as) en de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap. Bestudeer zijn geschriften, verken de rijke geschiedenis van de gemeenschap en observeer hoe zijn volgelingen zich inzetten voor vrede, gerechtigheid en spirituele hervorming in de wereld van vandaag.

Neem de tijd om de bewijzen die in dit artikel zijn gepresenteerd te overdenken en laat vooroordelen of misvattingen u niet weerhouden van een eerlijke en open benadering van dit belangrijke onderwerp. Sta open voor de mogelijkheid dat God Zijn belofte heeft vervuld en dat de Messias die we hebben verwacht, inderdaad is gekomen.

Voor meer informatie over Mirza Ghulam Ahmad (as), zijn aanspraak en de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, nodigen wij u uit om onze website te bezoeken [www.islamnu.nl], waar u toegang heeft tot een schat aan bronnen, waaronder boeken, artikelen en video’s. Neem gerust contact met ons op als u vragen heeft of hulp nodig heeft bij uw onderzoek.

Moge God uw oprechte zoektocht naar waarheid zegenen en leiden.